- жандас
- ет. Соғысу, алысу, арпалысу, жағаласу; өліспей беріспеу. Боз ағаштан биік мен едім, Бұлтқа жетпей шарт сынбан. Ел құтқарар ер едім, – Ж а н д а с п а й ақыры бір тынбан (Үш ғас., 131).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
